Όλα ξεκίνησαν το 1968 όταν ο πατέρας μου, μου έφερε για δώρο ένα τρενάκι Lima με μια ατμομηχανούλα, μερικά εμπορικά βαγονάκια και ένα σύνολο από γραμμές και 5 διακλαδώσεις που μπορούσες να κάνεις 2 διαφορετικούς γύρους και να σταματήσεις σε σταθμό ή να παρκάρεις τα βαγονάκια.
Η συνέχεια δεν μπορούσε να ήταν διαφορετική και απέκτησα τα επόμενα χρόνια, 2 ακόμα μηχανές "SNCF" με τα αντίστοιχα επιβατικά βαγόνια τους και μερικές ακόμα γραμμές και διακλαδώσεις.
Το στήναμε με τον πατέρα μου στο τραπέζι της τραπεζαρίας σε μια διάσταση 1,25 χ 2,25 κάθε Χριστούγεννα - Πάσχα και καλοκαίρι και έλιωνα στην δουλειά ως μηχανοδηγός!!!
Ο Αγαπημένος μου Πατέρας, πάντα κοντά μου, μου έφτιαχνε θεματολογία ταξιδιών τύπου:
- Αθήνα - Χαλκίδα
- Αθήνα - Θεσσαλονίκη
- Αθήνα - Καλαμάτα
- Αθήνα - Μόναχο
- Αθήνα - Παρίσι
Εννοείται ότι μετά το τέλος του παιχνιδιού, ή καλύτερα μετά το τέλος της βάρδιας ως μηχανοδηγού, για να ξεκουραστώ διάβαζα ένα βιβλιαράκι της Lima, που είχε μέσα διάφορα μοντέλα από τροχαίο υλικό, αλλά το πιο σημαντικό ήταν ότι είχε και φωτογραφίες από διοράματα (μικρές πόλεις με τρένα και σπίτια), τα οποία με ταξίδευαν σε άλλους κόσμους.
Τα χρήματα που απαιτούντο για την απόκτηση, ή καλύτερα δημιουργία ενός τέτοιου διοράματος εκείνη την εποχή, ήταν τόσο πολλά που ένιωθες ευχάριστα γιατί είχες την ικανότητα να ονειρεύεσαι τόσο δυνατά ώστε να νομίζεις ότι τα είχες ήδη.
Αυτό άλλωστε ήταν τελείως τζάμπα.
Υπήρχε περίπτωση ποτέ να ξεφύγω από αυτό το παιδικό μου όνειρο;
Ποτέ.
Και να τώρα που κατάφερα και έγινα ταυτόχρονα Αρχιτέκτονας, Πολεοδόμος, Μηχανικός, Ηλεκτρολόγος, Ηλεκτρονικός, Μπεταζής, Γυψαδόρος και τελικά τελικά Μηχανοδηγός τρένων, στην πόλη που μου απαίτησε όλες αυτές τις προηγούμενες ειδικότητες για να σχεδιαστεί και κατασκευαστεί.
Όλα αυτά δεν θα είχαν συμβεί ποτέ αν ο πατέρας μου δεν μου είχε αγοράσει εκείνο το τρενάκι εκείνη την εποχή, αλλά πολύ περισσότερο αν οι δυο γιοί μου δεν ήταν κομμένοι και ραμμένοι για τέτοια πράγματα.
Όταν ο μεγάλος είχε γίνει 4 ετών, ο παππούς, του έδειξε για λίγο τα τρία κουτιά με τα παλιά τρένα lima που είχαμε φυλάξει στο πατάρι.
Τέλος... και για αυτόν...
Τα μελλοντικά του όνειρα είχαν ήδη καθοριστεί. Στο μυαλουδάκι του κυκλοφορούσαν τρενάκια και σπιτάκια.
Μόλις έφτασε και ο μικρός στην ηλικία των 4 ετών δείχνοντας και αυτός ένα κέφι για αυτά και ταυτόχρονα αποδεικνύοντας και αυτός ότι δεν χαλάει τα παιχνίδια του, αποφασίστηκε να βγουν στο μεροκάματο για συλλογή χρημάτων (βλέπε κάλαντα, διπλά και τριπλά σε γνωστούς και άγνωστους).
Η χαρά τους όταν πήγαμε να αγοράσουμε το πρώτο μας starter set, από τον μελλοντικά φίλο μου Χρήστο, θα μου μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μου.
Η αξιοσημείωτη για την ηλικία τους ωριμότητα ή η αγάπη τους για αυτά τα παιχνίδια, τους έκανε πάντα προσεκτικούς στην χρήση τους "παιχνιδιών" και δεν προξένησαν ποτέ καμία βλάβη, αντίθετα τα πρόσεχαν και τα προσέχουν εννοείται ακόμα "ως κόρη οφθαλμού".
Η εμπλοκή τους στις κατασκευές αυτές, πάρα πολύ έντονη και με πολύ κέφι και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα οι ώρες που πέρασα και περνώ ακόμα μαζί τους να είναι άπειρες, αλλά το κυριότερο σημαντικές.
Τους ευχαριστώ πολύ και τους δύο για αυτό που μου προσέφεραν και μου προσφέρουν.
Ευχαριστώ και εσένα μαζί παππού, που μου έδειξες τον δρόμο της ευτυχίας με τα αγαπημένα μου αγόρια, (ξέρεις την αδυναμία που σου έχουμε και οι τρείς μας)!!!
 |
Η πρώτη μας μακέτα |
 |
Η δεύτερη μακέτα μας |
 |
Η τρίτη μακέτα μας |
Να η τρέχουσα μακέτα...
Και οι μηχανές που τρέχουν σε αυτή την μακέτα...
V-60 |
SBB-460 |
SBB-6/6 |
SNCF BR-15000
 |
DB V-160
 |
ΟΣΕ Adtranz
 |
ΟΣΕ Hellas Sprinter |
DB BR-001 |
DB BR-003 |
DB BR-50 |
DB BR-86 |
OBB 638 |
DB BR-184 |
DB BR-185 |
DB BR-701 |
ΟΣΕ Renault |
DB Talent |
|